Opis
Biblioteka Književnost i civilizacija.
U nauci o književnosti 20. veka tendencija da se izvesne ritmičke ili semantičke relacije koje nalazimo u pesničkom jeziku izraze matematičkim formulama (dakle na najegzaktniji mogući način) nije beznačajna. Treba se setiti samo radova francuskog estetičara Pius Serviena (Science ei Poesie), i radova sasvim modernog estetičara Maxa Bensea i njegovog kruga. Da i ne pominjemo radove Abrahama Molesa o primeni teorije informacija na umetnost.
Ponekad je teško reći šta bi trebalo da bude svrha ovakvih radova. Dobijamo li njima novi uvid u prirodu pesnićkog načina korišćenja jezikom, ili su oni samo jedan kuriozitet više, neka vrsta matematičke igre?
U ovoj knjizi matematika je izvanredan instrument raščlanjavanja odnosa koji postoje u pesničkom načinu izražavanja, i čitalac se – čak i da ne pokloni suviše vere formulama njenog autora – nađe pred slikom pesničkog jezika koja je znatno bogatija od one koju je prvobitno imao. Želja za potpunom formalizacijom pesničkog i pozorišnog jezika (o kojima se u ovoj knjizi govori) može ostati neostvarena, ali Solomon Markus nam je omogućio jedan zanimljiv uvid u prirodu umetničkog izražavanja; rezultat tog uvida nije svođenje pesničkog jezika na nekoliko matematičkih modela, već razvijanje čitave jedne skale odnosa u pesničkom jeziku koju inače možda ne bismo ni primetili.
