Opis
Ovo je priča o Crnoj Gori: nastavak autorove priče, koja traje posljednjih desetak godina. O karakteru i intenzitetu te priče, fokusirane uglavnom na crnogorsko državno pitanje, svjedoče njegove knjige: „Aporije socijalizma” (1996), „Tranzicije” (1998), „Crnogorska enigma” (2002) i „Politička misao u Crnoj Gori” (2006).
Izbor tekstova sadržanih u ovoj knjizi izvršen je po kriterijima historijske i teorijske aktualnosti i važnosti. Prva tematska cjelina, “Lomovi i prelomi”, obuhvaća tekstove posvećene dominantnim sadržajima crnogorske političke misli u tzv. prijelomnim godinama. Tekstovi svjedoče o potrebi da se potpunijim i dubljim objašnjenjem nekih od “prelomnih tačaka” u crnogorskoj novijoj historiji učini korak dalje u razumijevanju problema i proturječnosti kroz koje je Crna Gora prolazila u rješavanju svog nacionalnog i državnog pitanja.
Druga tematska cjelina, “Izazovi i iskušenja”, obuhvaća tekstove posvećene crnogorskoj društvenoj stvarnosti uoči i nakon majskog referenduma. U njima je sadržana priča o Crnoj Gori u međunarodnim odnosima kao priča o životnoj potrebi te male države da cjelokupnim svojim djelovanjem dokaže svijetu smisao svog postojanja kao nezavisne i međunarodno priznate države. Kao i da svoju novu međunarodnu poziciju iskoristi za brži ekonomski, politički i društveni razvoj, koji će se temeljiti na daljnjoj afirmaciji njenih autentičnih vrijednosti i potreba i biti sukladan suvremenim evropskim i svjetskim kriterijima i standardima.
Treća tematska cjelina, “Okviri i portreti”, obuhvaća tekstove posvećene najprije prikazu nekih okolnosti u kojima se odvijala ili se još odvija bitka za afirmaciju i implementaciju crnogorske nacionalne i državne ideje, a potom i nekim ličnostima koje su vrijeme u kome su živjele obilježile nečim što – kao opomena ili putokaz – i dalje ima značaj za taj proces. Riječ je o pet svojevrsnih političko-etičkih portreta ličnosti iz crnogorske odnosno jugoslavenske prošlosti, iz čijeg se čina i učinka, ili pak iz načina na koji se o njima priča i piše, može mnogo naučiti (Šćepan Mali, Kostadin-Sula Radulović, Josip Broz Tito, Novica Cerović, Gavro Vuković).
